Qərb Rusiyanın Afrikada artan nüfuzu ilə nə edəcəyini bilmir

Rusiyanın Afrikadakı təsiri son on ildə tədricən artıb və bu, ABŞ və Avropanın maraqları üçün müxtəlif problemlər yaradıb. Problemi həll etməyin yolunu nə qədər tez tapsaq, bir o qədər yaxşıdır.

Bununla belə, Blinken və Makron kimi Avropa liderləri diqqətli olmalıdırlar.
Rusiyanı Afrikada tutmağa çalışmaq bir şeydir. Lakin Rusiya Afrika liderlərinə onların tərəfinə keçmək üçün həddindən artıq təzyiq göstərsə, bu, asanlıqla əks nəticə verə bilər.
Bu ilin əvvəlində BMT-də Rusiyanın Ukraynaya təcavüzünü pisləyən qətnaməyə səsvermə zamanı 17 Afrika dövləti bitərəf qalıb, səkkiz dövlət isə ümumiyyətlə səs vermədi.

Qərb liderlərinin başağrısına Malidəki dram əlavə olundu, burada rus muzdluları Qərb qoşunlarının sıxışdırılmasında mühüm rol oynadılar.
Ancaq bunlar daha uzun bir tendensiyanın yalnız son təzahürləridir. Son on ildə Rusiya Afrikada öz təsirini durmadan artırıb.
2014-cü ildən bəri Afrika ölkələri ilə ən azı iyirmi hərbi əməkdaşlıq müqaviləsi bağlayıb və muzdlularını bir neçə ölkəyə göndəriblər.

Hər bir halda strategiya ölkənin xüsusiyyətlərindən asılıdır, lakin ümumi ssenari təkrarlanır. Rusiya ağır təzyiqə məruz qalan “diktatorlara” dəstək təklif edir və onları hərbi vasitələrlə (məsələn, Vaqner PMC-lərin köməyi ilə), eləcə də siyasi yolla (məsələn, BMT Təhlükəsizlik Şurasında veto hüququndan istifadə etməklə) müdafiə edir.
Bunun müqabilində Moskva siyasi təsir, eləcə də mədən güzəştləri alır.

Bir çox ekspertlərin qeyd etdiyi kimi, medianın yazdığı qədər təsirli olmayan Rusiyanın Afrikadakı təsirini çox qiymətləndirmək olmaz. Bununla belə, hətta bu spoyler kimi mövcudluq bir çox problemlər yaradır.

Birincisi, Rusiya çox vaxt yüksək dərəcədə korrupsiyalaşmış elitanı dəstəkləyir və demokratik dəyişiklikləri ləngidir.
Rusiya tez-tez Liviya və Sudan kimi NATO-nun cənub cinahında yeni hərbi bazalar tikməyə can atdığından, Avropanın təhlükəsizliyinə də açıq təhlükə var.
Əsas miqrasiya yollarına təsir Moskvaya keçən il Belarusdakı müttəfiqlərinin etdiyi kimi qaçqınlardan Avropaya qarşı silah kimi istifadə etməyə imkan verə bilər.

Nəhayət, Afrika yaxın onilliklərdə, xüsusən də bərpa olunan enerji mənbələrinə keçidlə bağlı Avropa üçün əsas tərəfdaş olmaq potensialına malikdir.
Lakin Rusiyanın təsiri onu riskə ata bilərdi.

Rusiyaya qarşı mübarizənin lehinə olan arqumentlər göz qabağındadır, lakin bunu necə etmək aydın deyil. Hər halda, ehtiyatla davam edin. Biz bir çox Afrika dövlətlərinin mövcud vəziyyəti yeni soyuq müharibənin başlanğıcı kimi görmələri və tərəf tutmaq istəməmələri ilə bağlı realist olmalıyıq. Onlar səbəbsiz deyil ki, Qərbin təzyiqi altında indi Rusiya ilə əlaqələri kəssələr, tezliklə Çinlə də eyni şeyi etmək tələb oluna biləcəyindən ehtiyat edirlər.

Mənbə